بام نهاوند و مانع‌تراشی

بام نهاوند و مانع‌تراشی

یکی از مهمترین روش‌های توسعه شهری، ایجاد زیرساخت‌های تفریحی و سیاحتی است، زمانی که یک شهر فاقد این موارد باشد، اهالی به منظور تفریح، به شهرهای دیگر رفته و این یعنی از دست رفتن سرمایه‌های اجتماعی و مالی.

چندی است که با ورود محمد حسین‌پور به عنوان شهردار نهاوند، پروژه‌هایی از این دست آغاز شده که یکی از آنها، احیا بام نهاوند است، که حرف و حدیث‌های بسیاری در هفته گذشته آنرا در صدر اخبار داغ قرار داد.


اپیزود اول: امکانی رها شده

سابقه تبدیل تپه شرقی نهاوند به مکانی گردشگری به حدود 40 سال پیش برمی‌گردد که سن درختان تایید کننده این ماجراست. دهه هفتاد را می‌توان اوج رونق این تپه دانست که یکی از تفرج‌گاه‌های اصلی شهری به حساب می‌آمد؛ اما رفته رفته، زیرساخت‌ها و امکانات آن تحلیل رفته و در نهایت حتی راه دسترسی جدید و مقبره شهدای گمنام نیز نتوانست درمانی بر دردهای آن باشد و در نهایت، بام نهاوند به حال خود رها شد.

قطع سیستم آبرسانی آن که در پی شکایت روستاییان، محقق شد نیز میخ آخر تابوت این مکان گردشگری بود که سبب خشک شدن بخش زیادی از درختان منطقه شد.


اپیزود دوم: درمان‌های موقت

«چت دا حسین»، «تپه ابوذر» و «بام نهاوند» اسامی مختلف همین مکان است؛ مکانی که حتی وضعیت مالکیت و متولی آن هنوز پس از چهار دهه به درستی مشخص نیست. مالک زمین سازمان منابع طبیعی است، سرویس‌دهی آن با شهرداری نهاوند است و میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری نیز در بحث گردشگری آن نظارت دارد؛ همین سبب شده بام نهاوند آشی شود که آشپز آن چندین نفر است.

سال گذشته اعلام شد سند این تپه به نام شهرداری زده شده، اما بعد معلوم شد که سندی در کار نیست و تنها بهره‌برداری آن برای ده سال به شهرداری واگذار شده است که این یعنی نه تنها شهرداری سرمایه‌گذاری در آن نمی‌کند، بلکه هیچ بخش خصوصی نیز حاضر به سرمایه‌گذاری در آن نیست.

برنامه‌هایی نظیر جشن بادبادک‌ها و پخت آش محلی و ... که در دوره‌های مختلف در این مکان برگزار شد همه درمان‌های موقتی بودند که هیچکدام اثری نداشت.

اولین قدم در احیای بام نهاوند، تعیین دقیق مالکیت و متولی اصلی برای آن است؛ اقدامی که لازم است هر چه سریعتر انجام شود.


اپیزود سوم: فصل جدید

قطع برخی درختان خشک بام نهاوند به منظور جلوگیری از آتش‌سوزی در کمیته اشجار تصویب و اجرای آن خبرساز شد و حتی کار به شبکه تلویزیون استانی کشید؛ در همان زمان شهردار نهاوند خبر از فصل جدیدی در بام نهاوند داد. چند روزی از این صحبت‌ها نگذشته بود که صدای ماشین‌آلات ساختمانی در بلندی‌های تپه توجه بسیاری را به خود جلب کرد. احیای بام نهاوند با همت شهرداری کلید خورد.

طرح آبشار و آلاچیق و گلدان‌های صخره‌ای و مسیر پیاده‌روی و ... در حال اجراست و بارها توسط شهردار، اعضای شورای شهر، مسئولین شهرستان و حتی شهرداران استان آذربایجان شرقی قرار گرفته و نوید بخش اجرای پروژه‌ای در خور است.


اپیزود چهارم: موانع شروع می‌شود

در حالی که بحث ساماندهی بام نهاوند و ایجاد زیرساخت‌های تبدیل آن به یک مجموعه گردشگری در حال پیگیری است؛ به ناگاه ادعایی غیر کارشناسی فضا را متشنج می‌کند. ادعایی که برای تایید خود پای صحبت‌های شفاهی مهدی رهبر باستان‌شناس شناخته شده در نهاوند را به میان می‌کشد: تپه ابوذر یک سایت تاریخی است.

در این ادعا شواهدی بیان می‌شود که می‌تواند ذهن را فریب دهد؛ اما همه آنها بر مبنای گفته‌هایی است که هیچکدام نه سندیت دارند و نه ادله‌ای برای اثبات‌شان وجود دارد.

بالاخره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری که در ابتدا با موضع یکی به میخ یکی به نعل وسط آمده بود، آب پاکی را روی دست همه ریخت: صحبت‌هایی که در خصوص بام نهاوند و رده تاریخی بودن آن مطرح شده است، غیر کارشناسی و بدون ادله بوده و تنها باعث تشویش اذهان عمومی است و شهرداری می‌تواند بدون دغدغه نسبت به ساماندهی آن اقدام نماید.

اینکه این مانع‌تراشی و تشویش اذهان عمومی از کجا آب می‌خورد، حدیثی ناگفته پیداست، کوته‌نظرانی که در گوشه‌ای نشسته و به جای آنکه به فکر راه‌های توسعه باشند، تنها مترسد آغاز یک پروژه توسعه‌محور در شهرستان نشسته‌اند تا به هر بهانه‌ای مانعی برای آن بتراشند و بعد خود را بزرگ نشان دهند که من بودم چنان کردم.

جا دارد مسئولین شهرستان، در این خصوص وارد عمل شده و اجازه تکرار چنین اقداماتی را در شهرستان ندهند. اینکه هر کس بدون مدارک کارشناسی مواردی را مطرح و با شایعه‌سازی و تشویش اذهان عمومی، امنیت روانی جامعه را تهدید کند، بی‌شک مورد تایید هیچ عقلی نیست.


اپیزود آخر: دست در دست هم

نهاوند شهری است که با وجود داشتن امکانات طبیعی و تاریخی، از مسیر توسعه بسیار عقب‌مانده و فرصت‌های بسیاری را به دلیل غرض‌ورزی و کوته‌نظری از دست داده است، اکنون لازم است همه مردم به خصوص خبرنگاران که بخشی از افکار عمومی را در دست دارند، در این خصوص هوشیارانه‌تر عمل کرده و خواسته یا ناخواسته مسبب عقب‌ماندگی دیگری نشوند. اینکه یک موضوع در شهرستان مسکوت مانده و به محض آنکه شخص یا دستگاهی برای ساماندهی آن پیش قدم می‌شود، همه خود را کارشناس دانسته و شروع به اظهار نظرهای غیر کارشناسانه کنند، حاصلی جز درجا زدن و عقب گرد کردن نخواهد داشت. 

بهتر است دست در دست هم داده و در مسیر توسعه شهرستان همه دودستگی‌ها و اختلافات را کنار بگذاریم تا شاید بتوان بخشی از عقب‌ماندگی نهاوند را جبران کرد. مخلص شما/ سردبیر