سلام بر نوه پیامبرخاتم (ص). سلام بر پسر شیرخدا(ع). سلام بر زاده بهترین زنان(س)، سلام بر حسین(ع). سلام بر کسی که در کنار رود تشنه لب شهید شد. سلام بر کسی که امت جدش حرمتش را پاس نداشتند. سلام بر کسی که در یک روز، خاندان و فرزندان و یارانش را برای یاری دین خدا تقدیم نمود. سلام بر کسی که زخم هایش التیام نیافت. سلام بر کسی که بر پیکرش اسب تاختند و استخوان هایش را در هم شکستند. سلام بر کسی که درخت اسلام را با خون خود آبیاری کرد. سلام بر کسی که مرگ را به بازی گرفت. سلام بر کسی که زنده است و نزد پروردگار روزی می خورد. سلام بر کسی که قبرش زیارتگاه دل شکستگان است.
هرگاه نام حسین (ع) و اربعین می آید اولین مطلبی که ذهن من به عنوان خبرنگار را مشغول می کند رسالت زنده نگاه داشتن این قیام است،وظیفه ای که آنرا بانویی از جنس مقاومت و ایثار بر عهده گرفت. با معیارهای امروز می توان حضرت زینب(س) را خبرنگار واقعه عاشورا دانست.
خبرنگار جنگ رزمنده ایست که به جای سلاح، میکروفون و دوربین به دست می گیرد تا راوی قصه های پرشکوه جنگ باشد. خبرنگار دیدن و شنیدن را به معرکه جنگ می برد تا راوی رشادت رزمندگانی باشد که تنها چند دقیقه با کاروان شهدا فاصله دارند.
هنوز هم حضور یک زن در میدان نبرد و روایت او از آنچه دیده و شنیده، اتفاقی نادر است، به خصوص که بانگ برآورد: «ما رایتَ الا جمیلا»
چیزی جز زیبایی ندیدم.
خبرنگاران، رشادت و ازجان گذشتگی را باید از حضرت زینب (س) یاد بگیرند.
آری خبرنگار عاشورا، حضرت زینب(س) است که عاشورا را آنگونه روایت کرد که هنوز پس از سال ها و قرن ها، می جوشد و راهنمایی است تا شیعیان و حقیقت جویان راه گم نکنند.
اربعین که می آید، باید از زینب (س) گفت؛ از حاصل زخمها و نمازهای نشسته ای که هنوز او را به یاد دارند. زینب (س) را باید از منزل هایی شنید که هم داغ های بر دلش را دیده اند هم غریو دشمن شکنش را.
اربعین می آید؛ اما تلاوت زیبایی را تنها در چشمان زینب(س) می توان پیدا کرد. اربعین می شکفد و نام زینب گل می کند. زینب (س) از آن چه یزیدیان شرم زده هراس داشتند هم بالاتر بود. زینب (س)، با خطبه ای از غیرت در میان هلهله زنان شام، گل گریه کاشت.
اربعین است و کاروان عشق باز آمده است. این بار گل سلاله رسول خدا(ص) زین العباد (ع) است که آمده تا پرچم هدایت را به دوش گیرد.
اربعین آمده است؛ همراه سپاه پیروز افتخار و وارثان خون و روشنی.
چهل روز پیش ...
چهل روز از اشک های کربلا می گذرد؛ قطراتی که حاوی پیام فتح اند و دلاورمردی. امروز «همه می خواهند خود را به مدفن حنجره آزادگی برسانند.
در چهلمین روز، تنها چیزی که برای همه تداعی می شود، حدیث خون و پیروزی است.
شیما حیدری_ مدیر مسئول
:تاریخ ۷ آبان ۱۳۹۷
:زمان ۰۱:۰۸
